Patio
حیاط خلوت -ایوان – تارمی - نورگیر. بخشی از آپارتمان به صورت باغچه یا گلخانه .
پادیاو یکی از جذابترین فضاهای معماری ایرانی است که به غرب رفته و حالا به سبب غرب زدگی معماران ایرانی و به نام پاسیو در بازگشت به ایران و لیبرالیزه شدنش، به فضایی سخیف و تهی از معنا بدل شده و به شیوه‌ی غربی استفاده می گردد.
پاسيو اگرچه لفظي اسپانيايي است كه به صورت patio نوشته مي‌‌شود، و در زبان انگليسي همpatio نوشته مي‌‌شود؛ اما اين مفهوم ريشه در مفهومي به نام "پادياو" دارد، كه لفظي عميقا فارسي است.
پادياو عنصري كهن در معماري ايراني است كه زيبايي و كارايي و فخر آن موجب شده تا پهنه‌‌ی معماري جهان را از هند تا آندلسدر گذشته فتح نمايد و امروزه با فراگير شدن معماري گذشته در جهان، اين عنصر ارزشمند معماري ايراني در همه جاي جهان يافت مي‌‌شود.
" پادياو" در فارسي كهن به معناي طهارت و شستشوست و به آن، پادياب يا پادياوي نيز مي گفته‌‌اند. همچنين طشت آب را از اين حيث كه با آن شستشو مي‌‌كرده‌‌اند، پادياب‌‌دان مي‌‌گفته‌‌اند. هنگامي كه اين مفهوم به صورت يك فضاي معماري براي طهارت و پاكي شكل مى‌‌گيرد و جايگاه‌‌هايي براى شست‌‌و‌‌شو ساخته مى‌‌شود، پادياو ناميده مى‌‌شود و فضاى پادياو در معمارى ايران زمين متولد مي‌‌شود.
سنگابه (پادیاودان) که به عنوان پادیاو در ابتدا در کنار ورودی مساجد شکل گرفت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر